Drodzy Rodzice!
Rewalidacja to działania, które przy zastosowaniu specjalnych metod
i środków umożliwiają dziecku z orzeczeniem jak najlepszy rozwój fizyczny, psychiczny oraz społeczny. Celem oddziaływań rewalidacyjnych jest rozwój i aktywizowanie tych wszystkich właściwości intelektualnych i osobowościowych dziecka,
które umożliwiają mu pełne uczestnictwo w życiu.
Główne założenia i kierunki oddziaływań rewalidacyjnych to:
maksymalne rozwijanie, usprawnianie, wzmacnianie tych funkcji psychicznych
i fizycznych, które są najsilniejsze i najmniej uszkodzone
optymalne usprawnianie i korygowanie funkcji zaburzonych i uszkodzonych
kompensowanie braków, czyli wyrównywanie ich przez zastępowanie
stymulowanie rozwoju
W związku z wyjątkową sytuacją, w której wszyscy się znaleźliśmy, chciałabym przedstawić propozycje realizowania zaleceń zawartych w orzeczeniach dzieci, które można zrealizować w domu.
Będę umieszczać w tym folderze ZAJĘCIA REWALIDACYJNE W DOMU
– propozycje zabaw i ćwiczeń dla dzieci.
Mam nadzieję, że to umili Wam ten trudny czas
i pozwoli na spędzenie go ze swoimi pociechami.
Będzie mi miło, jeśli zechcielibyście Państwo podzielić się ze mną osiągnięciami
i wytworami pracy dzieci poprzez dodanie zdjęcia na poniższego e-maila: przedszkolenr12.myslowice@gmail.com
Dziękujemy za współpracę , życzymy udanych wakacji
30.06.
zachęcam do zabaw na świeżym powietrzu – piasek w roli głównej
Dlaczego zabawy w piasku, czyli jak zabawa wpływa na rozwój dziecka: Zabawę z piaskiem stosuje się w różnych terapiach. Jest wykorzystywana podczas stymulacji sensorycznej, ponieważ jest źródłem wielu, zróżnicowanych bodźców dotykowych. Stosuje się go również w arteterapii, bo jest dobrym materiałem do ekspresji. Jeszcze inne zastosowanie piasku, to Sandplay, czyli metoda terapii w piaskownicy. Znana jest od ponad 100 lat. Wybitny szwajcarski psychiatra Carl Gustaw Jung stosował ją od 1912 w psychoterapii dzieci. Przez dekady, jego następcy stopniowo odkrywali i potwierdzali terapeutyczną rolę zabaw w piasku. Spuścizna po słynnym psychiatrze, z czasem zyskiwała coraz więcej zwolenników. Obecnie w Australii jest szeroko stosowaną metodą pracy z dziećmi z trudnościami edukacyjnymi, w szczególności z tymi, które mają problemy, w nauce czytania, lub z ekspresją werbalną. Dziecko z tego rodzaju trudnościami bywa sfrustrowane, traci motywacją do nauki, miewa niską samoocenę. Sandplay jest metodą wspomagającą działania pedagogiczne. Rozwija kreatywność, pobudza wyobraźnię, pozwala odreagować emocje.
Piasek stymuluje rozwój fizyczny – dziecko ćwiczy małą i dużą motorykę.
Maluch kopie, przesiewa piasek, bawi się łopatką, pracując nad mięśniami.
Poprawia się też koordynacja oko-ręka i zdolności manipulowania przedmiotami.
Napełniajcie foremki, wysypujcie, przesypujcie piasek z foremek, stawiajcie babki. To usprawni czynności manipulacyjne i jest doskonałą okazją do pobudzenia wyobraźni.
Piaskownica kształtuje też zmysł dotyku, umożliwia poznawanie różnych faktur.
- Zabawy w piaskownicy wpływają pozytywnie na umiejętności społeczne.
- Współpracując z innymi dziećmi maluch mierzy się z prawdziwymi problemami – uczy się sztuki negocjacji, dzielenia się zabawkami, czasem pierwszych konfliktów. Nawiązuje nowe znajomości. Może gotować, bawić się w sklep, kopać tunele, zbudować dom.
PROPOZYCJE ZABAW:
Rysunki na piasku Siądźcie na piasku i pokaż dziecku, jak robić ślady: odciskające w nim dłonie, stopy, paluszki. Weź patyczek i pokaż, jak można rysować na nim rozmaite kształty: domek, fale, drzewko, imię dziecka. Jeśli macie zabawki – grabki, łopatki, pokaż jak z ich użyciem można piasek przesypywać, kształtować w różne formy.
Zamki z piasku Tę zabawę możemy mieć w wersji podwórkowej (piaskownica), plażowej lub… domowej, gdzie piaskownicą może być szuflada lub miska;) Wszystko zależy od pogody, fantazji o naszej kreatywności. Do robienia poszczególnych części zamku wykorzystajcie różne przedmioty codziennego użytku (miski, miseczki, kubeczki, foremki do ciast, opakowania po jogurtach, etc. Pokażcie dziecku, że zamek można zrobić nie tylko używając wiaderka czy klasycznej foremki. Poeksperymentujcie z piaskiem mokrym i suchym – niech dziecko zobaczy, jak różnie można go wykorzystać!
Ludziki z kamyków Podczas zabawy piaskiem na świeżym powietrzu nie unikniecie zetknięcia z kamykami. Niech nie będą tylko zbędnym znaleziskiem – wykorzystajcie je do zrobienia np. ludzików – okrągły kamyk to brzuszek, podłużne – rączki i nóżki, mniejszy – głowa. A może pokusicie się o zrobienie całej kamyczkowej rodzinki?
29.09
Zagadka:
Kto mi powie, jaki to czas
Gdy przedszkole idzie w las
Mama z Tatą w piłkę grają
I wszyscy się opalają.
W tym magicznym czasie
Grzyby rosną w lesie
Woda ciepła w morzu
W górach też nie gorzej
Lubię taki czas
Mogę długo spać, kto mi powie
Jak ten czas się zowie?
(WAKACJE)
Wysłuchanie opowiadania, pt. „Wakacje”
Rozmowa na temat opowiadania:
- gdzie pojedzie Bartek na wakacje?
- a Olek i Ada gdzie będą?
- Co Olek będzie robił u dziadków?
- co zrobią w ogrodzie?
Zabawy ruchowe
– Przed opalaniem .
Dziecko naśladuje smarowanie kremem różnych części ciała – przygotowywanie się
do opalania.
– Wbiegamy do wody.
Dziecko biega do przodu i do tyłu z wysokim unoszeniem kolan.
– Łódki na fali.
Dziecko siada skrzyżnie; wykonuje małe skłony boczne z jednej strony na drugą –
łódki kołyszą się na małych falach. Potem głębsze skłony – duże fale, ręce uderzają z
boku o podłogę, dziecko naśladuje głosem uderzanie fal o burtę łódki chlup, chlup…
w linku kolorowanki
narysujcie swoje wymarzone wakacje 🙂
25 06
propozycja narysujcie sami kota instrukcja w linku
Zabawy z wykorzystaniem gazet
– Dziecko spaceruje przy dowolnej muzyce, naśladując czytanie gazety, siada i nadal czyta gazetę wstaje i znowu maszeruje
– Dziecko maszeruje w rytmie klaskania. Po usłyszeniu ustalonego dźwięku zatrzymuje się i naśladuje:
– padający deszcz (uderzenia gazetą o dłoń),
– wiejący wiatr (wachlowanie gazetą),
– marsz (pocieranie gazety), itp.
Tor przeszkód – gazety rozkładamy w ustalony wcześniej sposób, np. w kształcie węża.
Następnie omawiamy sposób pokonania toru przeszkód, np.: przebiegnięcie slalomem między gazetami, tak aby nie dotknąć gazety; zebranie gazet podczas biegu; poruszanie się w określony sposób przy omijaniu porozkładanych gazet, np.: skoki na jednej nodze, podrzucanie gazet itp.
Kałuża, deszcz – gazety rozkładamy na podłodze. Na hasło „deszcz” dziecko naśladuje
padający deszcz ruchem rąk uderzając o gazetę. Na hasło „kałuża” Dziecko wchodzi ostrożnie do kałuży, lekko tupiąc nogami.
Taniec na gazecie – dziecko tańczy na gazecie przy akompaniamencie muzyki. Gdy muzyka milknie składa gazetę na pół. Stara się jak najdłużej utrzymać na gazecie.
Piłka – darcie gazety i tworzenie z niej kul przy muzyce.
Gramy w piłkę – dziecko siadają naprzeciwko rodzica, razem bawią się rzucają do siebie, podrzucają do góry piłkę z gazety.
Malowanie 10 palcami – Co daje dziecku malowanie palcami? pozwala przeżyć wrażenia dotykowe uwrażliwia na bodźce i dotyk uczy poznania faktur – gładki, śliski, szorstki, pobudza aktywność ruchową, udoskonala sprawności manualne, pozwala na twórczą ekspresję w formie słownej, ruchowej i plastycznej, uwalnia od zahamowani, daje poczucie swobody i wolności, pokonuje lęki przed różnymi ciekłymi masami i ich fakturą, wzmacnia poczucie własnej wartości uwalnia od oporu emocjonalnego związanego z brudzeniem rąk, rozluźnia mięśnie, działa uspokajająco i wyciszająco, uczy kolorów i sposobów ich powstawania (poprzez mieszanie).
Pedagog R. F. Show wymyśliła metodę terapii malowania 10 palcami, do pracy z dziećmi problemowymi. Metoda pomaga w pokonywaniu lęków, wzmacnia wiarę we własne siły i uwalnia od zahamowań dzieci nieśmiałe i potrzebujące wyrazić swoje uczucia. Terapia polega na udostępnieniu dziecku wygodnego miejsca i narzędzi do malowania – farb umieszczonych w pojemnikach, tak by dziecko mogło swobodnie zanurzyć w nich całą dłoń oraz dużego arkuszu papieru. Dziecko powinno mieć
odpowiednio zabezpieczone ubranie tak, by podczas całego procesu terapii nie musiało w żaden sposób kontrolować, czy się nie ubrudzi. Należy wybrać temat pracy, nad jakim dziecko ma się skupić, ale nie sugerować, co dokładnie ma to być. Jeśli dziecko ma opory przed brudzeniem rąk, należy je do tego delikatnie zachęcić, np. zanurzyć razem z dzieckiem dłonie w farbie lub zanurzyć tylko swoje dłonie w farbie i poprosić dziecko, by zebrało ją z naszych dłoni.
23.06 Dzień Taty
Nauka wiersza na dzień taty
Z okazji Dnia Taty
wiele uśmiechów, a mało złości,
jak najmniej smutków, dużo radości,
długich wakacji i moc słodyczy.
Tego Ci dzisiaj córeczka życzy
By móc w pełni zrelaksować się, należy opanować technikę prawidłowego oddychania.
Warto nauczyć właściwego oddychania dziecko.
Jak to zrobić?
Wycinamy dziecku listek z kolorowego papieru. Jeszcze lepiej, jeżeli maluch sam go wytnie. Dziecko układa się plecami na podłodze, kładąc sobie listek na brzuchu. Zadaniem dziecka jest oddychanie w taki sposób, by położony na brzuchu listek unosił się do góry.
W drugiej części zabawy dziecko klęka na dywanie i kładzie przed sobą papierowy listek. Jego zadaniem jest wdychanie powietrza nosem oraz wydychanie go ustami w taki sposób, by wprawić w ruch znajdujący się przed nimi listek.
18.06 zabawy ze swoim ciałem.
Celem zajęć jest poznanie samego siebie, wzbogacenie słownictwa i ogólnej wiedzy o człowieku.
Poznajemy swoje ciało. Przykładowe ćwiczenia i zabawy.
1.Zabawy dotykowe- wyczuwanie własnego ciała. Można masować ciało z wykorzystaniem przedmiotów o różnych fakturach lub dotykać i nazywać różne części ciała .
Wiersz pt. „Pokaż Jasiu” – ilustrowany ruchem. Ćwiczenia w określaniu prawej o lewej strony ciała. Dziecko powtarza za rodzicem słowa wiersza oraz wykonuje określony ruch zgodnie z poleceniem
„Pokaż Jasiu ( lub imię dziecka)
gdzie masz oko,
gdzie masz ucho,
a gdzie nos.
Gdzie masz rękę,
gdzie masz nogę,
gdzie na głowie rośnie włos?
Daj mi rękę,
tupnij nogą,
kiwnij głową
– „tak” i „nie”.
Klaśnij w ręce.
Hop do góry.
Razem pobawimy się!”
Rodzic prosi aby dziecko
– mrugnęło najpierw prawym okiem potem lewym,
– dotknęło prawego ucha potem lewego,
– wyciągnęło do przodu prawa rękę potem lewą,
– tupnęło prawą nogą potem lewą.
2. Oglądanie siebie w lustrze. Wskazywanie i nazywanie poszczególnych części ciała.
Wykorzystujemy duży arkusz szarego papieru i odrysowujemy ciało dziecka ( dziecko leży na podłodze na papierze a dorosły obrysowuje jego ciało).Razem z dzieckiem dorysowujemy elementy twarzy, włosy, paznokcie, malujemy ubranie: bluzkę, spodnie, buty.
Plastelinowy JA – wykonanie z p plasteliny ( lub masy solnej wykonanej w domu – link do przepisu) siebie samego – postaci człowieka.
16.06 Propozycje ćwiczeń rozwijających percepcję i pamięć słuchową.
Percepcja słuchowa , czyli spostrzeganie słuchowe , jest jedną z podstawowych funkcji psychofizycznych, zaangażowanych w czynność czytania i pisania.
Angażuje ona trzy rodzaje słuchu;
- słuch fizyczny; odpowiedzialny za prawidłowe odbieranie wrażeń słuchowych
- słuch muzyczny; odpowiedzialny za różnicowanie wysokości i jakości dźwięków oraz odstępów między nimi
- słuch fonematyczny ; odpowiedzialny za identyfikowanie i różnicowanie dźwięków mowy ludzkiej ( fonemów)
Wg M. Bogdanowicz w słuchu fonematycznym wyodrębnia się następujące czynności;
- Spostrzeganie i odróżnianie od siebie wypowiadanych głosek , a także zjawisk prozodycznych ( akcent, intonacja, tempo mowy)
- Różnicowanie elementarnych jednostek języka
- Analizę i syntezę głoskową i sylabową wyrazów, zdań
Prawidłowy rozwój percepcji słuchowej ma bardzo duże znaczenie w rozwoju dziecka. Nieprawidłowości w rozwoju percepcji słuchowej stanowią jedną z wielu przyczyn niepowodzeń dzieci w początkowej nauce czytania i pisania.
Do symptomów trudności w zakresie percepcji słuchowej można zaliczyć;
- trudności w wysłuchiwaniu i zapamiętaniu poleceń
- szybką męczliwość przy słuchaniu np. opowiadań, bajek
- trudności w zapamiętaniu wierszy, piosenek, wyliczanek
- ubogie słownictwo
- nieumiejętność wyodrębniania sylab i głosek w wyrazach, wyrazów w zdaniach
- agramatyzmy, deformacje słów
- kłopoty z syntezą dźwięków
Systematyczne prowadzenie ćwiczeń rozwijających percepcję słuchową w domu , ma ogromny wpływ na prawidłowy przebieg procesu uczenia umiejętności czytania i pisania.
Rozpoznawanie dźwięków, które wydają różne przedmioty.
- Kładziemy przed dzieckiem różne przedmioty, z których można wydobyć dźwięk, np. klucze, pojemnik ze spinaczami, łyżeczka w szklance itp. Najpierw demonstrujemy dziecku dźwięki wydawane z pomocą tych przedmiotów i nazywamy przedmiot. Następnie prosimy dziecko o odwrócenie się i poruszamy jednym z przedmiotów, tak by dziecko tego nie widziało. Zadajemy pytanie: Co słyszysz?
- Inna wersja – prezentujemy dwa dźwięki jeden za drugim i pytamy: Co usłyszałeś najpierw, co potem?
- Dzwoniący budzik. Chowamy w pokoju dzwoniący budzik lub grającą zabawkę i zachęcamy dziecko,by odnalazło przedmiot, kierując się słuchem.
- Różnicowanie słów. Przygotowujemy zestawy obrazków, których nazwy zawierają głoski opozycyjne. Nazywamy je, a dziecko wybiera odpowiedni rysunek do pary. Przykładowe zestawy: półka-bułka, Tomek-domek, piórko-biurko, Kasia –kasza.
- Naśladowanie układu rytmicznego. Proponujemy zabawę w „zagraj tak jak ja”. Do zabawy będą potrzebne instrumenty np. bębenek, butelka z sypkim materiałem w środku (np. groch). Gramy prosty układ rytmiczny na instrumencie, a dziecko stara się odtworzyć ten rytm na swoim instrumencie.
- Inna wersja – Wystukujemy za zasłoną prosty układ rytmiczny, np. ołówkiem. Dziecko stara się powtórzyć ten rytm z zachowaniem odstępów czasowych między stuknięciami.
- Podział zdania na wyrazy. Proponujemy dziecku zabawę w liczenie wyrazów w zdaniu. Prosimy, by dziecko przygotowało tyle klocków, ile usłyszy wyrazów. Później wspólnie z dzieckiem przeliczamy klocki. Pytamy, który wyraz był na początku zdania, a który na końcu.
- Składanie wyrazu z sylab. Bawimy się z dzieckiem w składanie ze słuchu różnych krótszych i dłuższych wyrazów wypowiedzianych sylabami. Dziecko powinno mieć możliwość przygotowania zagadki dla nas.
- Wysłuchiwanie rymów. Proponujemy dziecku zabawę w wyszukiwanie słów, które brzmią podobnie. Ćwiczenie wykonujemy z wykorzystaniem znanych dziecku słów i słów wymyślonych. „Będę mówiła dwa słowa, które są do siebie podobne, np. kotek-płotek lub dwa słowa, które wcale nie są podobne, np. domek-kurka. Słuchaj uważnie i powiedz, czy słowa brzmią podobnie, czy nie.”
Przykłady: kura-góra, tama – dama, rower – stół. - Wysłuchiwanie głosek w wyrazach. Początkowo mówimy krótkie wyrazy, np. rak, lis, pas, dom. Dziecko może układać tyle klocków, ile usłyszy głosek. Później wprowadzamy dłuższe wyrazy.
- Zapamiętywanie sekwencji słuchowo-ruchowej. Pokazujemy dziecku kilka klocków w różnych kolorach oraz drewniany patyczek. Pokazujemy dziecku sekwencje dwóch lub trzech uderzeń (uderza w wybrane dwa lub trzy klocki) i zachęcamy dziecko do powtórzenia sekwencji.
- Zapamiętywanie wielu słów. Zadaniem dziecka jest zapamiętanie wielu słów, może być gra, która zacznie się od słów: Poszedł Marek na jarmark, kupił sobie…wymieniamy początkowo dwa przedmioty. Zadaniem dziecka jest powtórzenie tej listy w takiej samej kolejności. Stopniowo dodajemy po jednym przedmiocie.
09.06
Percepcja wzrokowa to:
-zdolność do różnicowania kształtów, do ich zapamiętywania i odtwarzania na podstawie wzoru lub z pamięci,
-spostrzeganie figury i tła (to zdolność wyodrębniania centralnej części pola -spostrzeżeniowego spośród całości jego elementów),
-stałość spostrzegania (czyli zdolność dostrzegania obiektu jako posiadającego stałe właściwości- kształt, wielkość),
-spostrzeganie położenia przedmiotów w przestrzeni (czyli dostrzeganie relacji przestrzennych zachodzących pomiędzy obiektem, a obserwatorem).
Funkcja wzrokowa obejmuje:
-analizę wzrokową czyli umiejętność wyodrębniania pojedynczego elementu z całości
-syntezę wzrokową czyli zdolność do składania podanych elementów w całość,
-spostrzegawczość wzrokową czyli umiejętność wyszukiwania braków lub różnic,
-pamięć wzrokową czyli zdolność do zapamiętywania obserwowanego materiału,
-koordynację wzrokowo – ruchową czyli umiejętność wykonywania czynności ruchowych pod kontrolą wzroku.
04.06
Praca plastyczna dmuchawiec
Potrzebujemy
zielona słomka lub prosty patyczek do szaszłyków,
biała plastelina,
białe patyczki higieniczne pocięte na pół.
Dziecko robi kulkę z plasteliny. Kulkę umieszcza na patyczku lub rurce. Następnie wciska w nią patyczki higieniczne pocięte na pół tworząc dmuchawiec.
Aktywne słuchanie muzyki wg. Batii Strauss Potrzebujemy krzesełko i dwie drewniane łyżki
02.06
https://www.babyboom.pl/przedszkolak/rozwoj/15-pomyslow-na-rozwoj-percepcji-wzrokowej-dziecka
Ćwiczenie-percepcji-wrozkowej-oraz-logicznego-myślenia.
dostrzeganie-symetrii-koordynacja-wzrokowo-ruchowwa
28.05
Logorytmika tego rodzaju zajęcia muzyczno-ruchowe mają za zadanie przede wszystkim uwrażliwienie dzieci na muzyczne elementy mowy. Są nimi, możliwe do wyodrębnienia tak samo w mowie jak i w muzyce: rytm, melodia, tempo, dynamika i barwa dźwięku. ćwiczenia logorytmiczne mogą z powodzeniem stanowić uzupełnienie terapii logopedycznej.
Cele logorytmiki:
• usprawnienie oddechu,
• wykształcenie prawidłowej fonacji,
• kształcenie słuchu fonematycznego,
• kształcenie pamięci muzycznej,
• kształcenie poczucia rytmu, tempa,
• kształcenie szybkiej reakcji ruchowej na sygnały słowne, dźwięk,
• kształcenie umiejętności percypowania i odtwarzania ruchem tempa, rytmu i ekspresji w muzyce i wypowiedzi słownej,
• usprawnienie małej i dużej motoryki.
„Kto mruczy?” – ćwiczenia fonacyjne.
Dzieci słuchają wiersza i w odpowiednim miejscu mruczą – cicho, z jednakową głośnością i jak najdłużej na jednym wydechu wypowiadając głoskę m:
Mały kotek wskoczył
na babci kolana,
mruczy, by tu zostać
do samego rana:
– Mmm…, mmm…
A gdy kotek widzi
miskę pełną mleka,
głośno sobie mruczy,
z wypiciem nie zwleka:
– Mmm…, mmm…
Także duże misie
śniąc o plastrach miodu
mruczą bardzo głośno
i nie czują głodu:
– Mmm…, mmm…
Kiedy bure misie
są w pobliżu ula,
przyjemne mruczenie
aż pszczółki rozczula:
– Mmm…, mmm…
Bardzo grzeczne dzieci,
aby mówić pięknie,
na ćwiczeniach mruczą
przyjemnie i dźwięcznie:
– Mmm…, mmm…
26.05
Dzisiaj ważny dzień a jaki wasze kochane mamy mają swoje święto. Wszystkim mamusiom z okazji ich święta życzymy dużo zdrówka i pociechy ze swoich dzieci:)
wyszukiwanie różnic
21.05
Rodzic czyta wiersz, dziecko naśladuje odgłosy zwierząt.
„W zagrodzie Małgosi” – E. Michałowska
Wieczorem w zagrodzie cioci Małgosi
każde zwierzątko o jedzenie prosi.
Piesek szczeka: Hau, hau, hau.
Kotek miauczy: Miau, miau, miau.Kura gdacze: Kod, ko, dak.
Kaczka kwacze: Kwa, kwa, kwa.
Gąska gęga: Gę, gę, gę.
Ona też chce najeść się.
Owca beczy: Be, be, be.
Koza meczy: me, me, me.
Indor gulgocze: Gul, gul, gul.
Krowa ryczy: Mu, mu, mu.
Konik parska: Prr, prr, prr.
A pies warczy: Wrr, wrr, wrr.
I tak gra orkiestra ta gra,
aż Małgosia jeść im da.
Rozmowa z dzieckiem :
Jakie zwierzęta wystąpiły w wierszu?
Których zwierząt brakuje na ilustracji?
Które zwierzęta nie wystąpiły w wierszu, a są na ilustracji?
„Co to za zwierzę?” – dziecko odgaduje nazwę zwierzęcia, które usłyszy
https://www.youtube.com/watch?v=3oE8dF4HPAE
3. „Telefon”
Potrzebne materiały:
- 2 plastikowe kubeczki,
- sznurek
Osoba dorosła wykonuje dziurki w kubeczkach, dziecko przekłada sznurek i robi węzeł.
19.05 Ćwiczenia orientacji przestrzennej- odtwarzanie prostych pozycji przez naśladowanie wzorów demonstrowanych przez osobę zgodnie ze słowną instrukcją
Przykłady:
a) podnoszę prawą rękę,
zginam lewą nogę,
chwytam prawe ucho,
to jest moja lewa kostka,
przechylam się w prawą stronę,
pochylam się do przodu,
stoję między krzesłem a stołem,
stoję na podłodze,
siedzę na krześle;
b) podnieś prawą rękę,
podnieś lewą nogę.
zegnij prawą nogę
unieś lewą nogę.
chwyć prawą ręką prawe ucho,
dotknij prawą ręką lewe oko.
2. wyrabianie i utrwalanie orientacji w schemacie ciała osoby stojącej na przeciw:
a) osoba wymienia swoje części ciała i dziecko je obserwuje
b) dziecko wskazuje samo na sobie części jej ciała;
c) osoba i dziecko wykonują te same czynności;
d) osoba i dziecka współdziałają ze sobą:
– podajcie sobie prawe ręce,
– dosuń czubek swojego prawego kapcia do prawego kapcia rodzica,
– włóż rękę do lewej kieszeni mamy;
– podnieś lewą rękę mamy swoją prawą ręką.
3. ćwiczenia w orientacji w przestrzeni – wykonywanie poleceń wg. pokazu lub instrukcji słownej:
– stań przede mną twarzą, wykonaj zwrot w lewo, jeszcze raz w lewo, wykonaj w tył zwrot;
– marsz w lewo, w prawo, półobrotu i obroty wokół własnej osi;
– ćwiczenia z określeniem położenia: stań między krzesłami, stań przed krzesłem, stań obok krzesła, wejdź pod krzesło, wejdź na krzesło;
– unieś piłkę nas, klaśnij nad.
karta pracy
14.05 bardzo fajne ćwiczenia ogólnorozwojowe z wykorzystaniem patyczków higienicznych
Kolorowe patyczki – Małgorzata Lasak
07.05 i 12. 05 propozycja elementów Kinezjologii Edukacyjnej Dennisona
Kinezjologia edukacyjna zajmuje się ruchami bardzo specyficznymi, takimi, których wykonanie aktywizuje i stymuluje odpowiednie obszary mózgu, powodujące zwiększanie ilości połączeń nerwowych między prawą i lewą półkulą, dzięki czemu poprawia się jakość pracy mózgu jako całości.
Kinezjologia Edukacyjna, oparta na badaniach klinicznych to praktyczny program, przybliżający naturalny i psychofizyczny rozwój dziecka. Wyjaśniając zasadę działania Kinezjologii Edukacyjnej, Dennison opisuje funkcjonowanie mózgu w trzech wymiarach: lateralności, ześrodkowania, koncentracji.
- Wymiar lateralności to możliwość skoordynowanego działania obu półkul jednocześnie, szczególnie w linii pola środkowego. Ta funkcja ma fundamentalne znaczenie dla umiejętności czytania, pisania, komunikacji, dla płynności ruchów całego ciała jednocześnie i możliwości uczenia się i poruszania jednocześnie.
- Wymiar ześrodkowania jest możliwością koordynacji górnych i dolnych części mózgu. Ta zdolność jest związana z emocjami, ich ekspresją, odczuwaniem, relaksacją. Odpowiada za poczucie bezpieczeństwa, organizuje działania.
- Wymiar koncentracji to skoordynowane działanie przednich i tylnych części mózgu. Jest związany z uczestnictwem, skupieniem uwagi, zrozumieniem naszych informacji w kontekście poprzednich doświadczeń. Ludzie pozbawieni tej zdolności mają zaburzoną uwagę i trudności w rozumieniu.
Gimnastyka Mózgu® integruje mózg we wszystkich trzech wymiarach, co pozwala na swobodny przepływ informacji ze zmysłów do pamięci, a następnie na pojawienie się nowego uczenia. Umożliwia to jednostce funkcjonowanie całego fizycznego i umysłowego potencjału. Każda sytuacja uczenia się posiada takie same etapy: wkład sensoryczny, czyli informacje z otoczenia przekazywane do mózgu za pomocą narządów zmysłów – integracja, asymilacja oraz działanie.
Specyficzne ruchy Gimnastyki Mózgu®, aktywizujące mięśnie obu stron ciała, uaktywniają sieci nerwowe w całym mózgu, w obu półkulach jednocześnie, wspomagając każdy z w/w etapów .
Ćwiczenia są efektywne dla każdego: dla dzieci i dla dorosłych. Integrując mózg poprawiają efektywne uczenie się i wyniki we wszystkich poznawczych przedsięwzięciach. Wpływają na poprawę komunikacji, usprawniają pamięć, koncentrację a przede wszystkim obniżają poziom stresu i w ten sposób mają związek z ogólnym stanem zdrowia.
ĆWICZENIA DLA DZIECI
Ruchy naprzemienne – w pozycji stojącej dotykanie prawą ręką uniesionego lewego kolana i na przemian lewą ręką prawego kolana. Może być też wykonywana w pozycji leżącej. Ćwiczenie to wzmaga aktywność organizmu, poprawia koordynację wzrokowo-ruchową, aktywizuje jednocześnie lewą i prawą półkulę mózgową.
Słoń – ręka wyciągnięta w przód grzbietem dłoni do góry, głowa przytulona uchem do ramienia, wzrok podąża ponad wierzchem dłoni za poruszającą się ręką. Pozycja stojąca, w małym rozkroku. Rysowanie ręką „Leniwych ósemek”. Ćwiczenie rozluźnia mięśnie szyi, oczu, poprawia pamięć, pomaga lepiej słuchać, aktywizuje zmysł równowagi, rozwija zdolności matematyczne, ułatwia wypowiadanie się.
Punkty na myślenie – kciukiem i palcem wskazującym, zgodnie z ruchem wskazówek zegara wykonuje się masaż punktów położonych poniżej i nieco na zewnątrz początku obojczyka (dwustronnie). Druga ręka w tym czasie powinna masować okolice pępka. Ćwiczenie to powoduje dotlenienie mózgu, dotyk pępka przywraca równowagę i stabilizację całego ciała, ułatwia czytanie.
Kapturek myśliciela Dużymi palcami i kciukiem chwytamy małżowinę uszną i masujemy ją (odciągając do tyłu i ściskając). Masaż zaczynamy od góry i przesuwamy się w dół do płatka ucha. Efekty: poprawa percepcji słuchowej, słuchania własnego głosu w czasie mówienia, dobrej pracy pamięci krótkoterminowej, doskonalenie dialogu wewnętrznego, zgodnego słuchania obydwoma uszami, słuchania ze zrozumieniem, wsparcie w wystąpieniach publicznych, śpiewie, grze na instrumencie.
Krążenie szyją Głowę opuszczamy w dół, poruszamy nią bardzo powoli od jednego ramienia do drugiego. Oddychamy swobodnie lub nabieramy powietrza w pozycji bocznej, wydychamy przesuwając głowę do drugiego ramienia. Tam znów nabieramy powietrza z boku. Możemy wykonywać to ćwiczenie z barkami uniesionymi, następnie opuszczonymi. Działanie: odblokowuje przepływ krwi do mózgu, ułatwia pracę przy komputerze, uczenie się matematyki, zmniejsza ujemne działanie siedzenia przed telewizorem, wzmacnia głos, usuwa napięcie, rozluźnia.
Aktywna ręka – wyciągniętą w górę przy głowie ręką stawia się opór naciskowi drugiej ręki, nacisk następuje przy wydechu w czterech kierunkach: do przodu 3x, do tyłu 3x, w kierunku głowy 3x, w kierunku przeciwnym 3x. Ćwiczenie odpręża mięśnie barków, pobudza zdolność działania mięśni ramion, wzmacnia koncentrację, poprawia charakter pisma, ułatwia rysowanie.
Pozycja Cooka Siadamy, krzyżujemy nogi w kostkach. Wyciągamy ręce przed siebie i przekręcamy dłonie grzbietami do siebie tak, by kciuki skierowane były w dół. Przekładamy jedną rękę przed drugą tak, by dłonie dotykały się wewnętrznymi stronami (kciuki są nadal skierowane w dół). Krzyżujemy palce dłoni. Zginamy ręce w łokciach i opieramy je na piersi. Zamykamy oczy, język kładziemy na podniebieniu. Oddychamy swobodnie. W takiej pozycji pozostajemy około 2 minut. Zwalniamy język, nogi, ręce swobodnie opuszczamy. Efekty: poprawa stabilności emocjonalnej, uwagi i koncentracji.
Pompowanie piętą Stajemy prosto. Wysuwamy jedną nogę do tyłu, stawiając ją na palcach. Na wydechu zginamy w kolanie nogę, stojąc z przodu, a piętę tylnej nogi staramy się postawić na podłodze. Na wdechu podnosimy się, prostując przednią nogę i podnosząc piętę tylnej nogi. Tylna noga powinna być wyprostowana. Zmieniamy nogi.
Efekty: integracja tylnych i przednich części mózgu, rozwój wyraźnej mowy i językowych umiejętności, polepszenie słuchania ze zrozumieniem, czytania ze zrozumieniem, zdolności twórczego pisania oraz do zakańczania rozpoczętego procesu.
Leniwe ósemki – Kreślenie kciukiem, płynnym ruchem poziomej ósemki, zaczynając od punktu środkowego na wysokości oczu w lewo. Ćwiczenie to koordynuje pracę obu półkul mózgowych. Poprawia płynność czytania zapamiętywanie, myślenie.
Rysowanie oburącz – rysowanie, bazgranie, linii, figur, kształtów, z których każda rysowana jedną ręką jest zwierciadlanym odbiciem drugiej, rysowanej w tym samym czasie drugą ręką. Może być w powietrzu lub na dużej płaszczyźnie. Ćwiczenie poprawia pisanie, rysowanie, powoduje rozwój twórczego myślenia i zdolności plastycznych.
05.05 dzisiaj ćwiczenia w rozróżnianiu warzyw i owoców w załącznikach
- zagadki
- owoce i warzywa do pokolorowania (można rozciąć i segregować na owoce i warzywa)
- obrazki z owocami i warzywami, które dzielimy na sylaby i np klamerką zaznaczamy liczbę sylab, dzięki użyciu klamerki dziecko naciskając na obie części aktywuje mięśnie dłoni. Jest to również doskonałe ćwiczenie chwytu pęsetkowego, który jest bardzo potrzebny do wielu czynności.
30.04 Ćwiczenia grafomotoryczne prowadzone systematycznie pozwolą na:
– stymulowanie ogólnego rozwoju dziecka
-wyrównywanie dysharmonii rozwojowych
– usprawnienie koordynacji wzrokowo – ruchowej
– usprawnienie mięśni palców i zdolności współpracy palców ręki
-wyrabianie umiejętności prawidłowego posługiwania się narzędziem piszącym
-wdrażanie dokładności, staranności, kształcenie wrażliwości estetycznej
-likwidowanie napięcia mięśniowego
-wzmacnianie cech osobowości, wzbudzanie zainteresowań, wyrabianie właściwej
-motywacji do nauki.
http://bystredziecko.pl/cwiczenia-grafomotoryczne-zamek/
http://bystredziecko.pl/cwiczenia-grafomotoryczne-motyl-02/
http://bystredziecko.pl/cwiczenia-grafomotoryczne-folkowe-kwiatki/
28.04 masażyki czyli nauka przez dotyk. dzięki nim dzieci uczą się orientacji własnego ciała. Pozwalają dziecku doznawać różnego rodzaju bodźców dotykowych, a także pomagają dziecku skoncentrować się na sobie, swoim ciele, dzięki czemu się ono uspokaja i odpręża. oto kilka przykładów:
Kanapka
Najpierw chleb pokroję (uderzamy lekko brzegami dłoni po plecach dziecka),
Potem posmaruję (głaszczemy całą powierzchnią dłoni plecy),
Na to ser położę (przykładamy wiele razy i na krótko dłonie do pleców),
Pomidora dołożę (rysujemy małe kółka na plecach),
I posolę i popieprzę (dotykamy delikatnie plecy, przebierając palcami),
Żeby wszystko było lepsze (masujemy).
Już nie powiem ani słowa, bo kanapka jest gotowa.
List do babci
Kochana babciu (Piszemy palcem na plecach dziecka).
KROPKA (naciskamy plecy w jednym miejscu)
Piszę Ci, że mamy w domu kotka (kontynuujemy pisanie).
KROPKA.
Kotek chodzi (kroczymy palcami).
kotek skacze („skaczemy”, opierając dłoń na przemian na przegubie i palcach),
kotek drapie (delikatnie drapiemy dziecko po plecach),
kotek chrapie (opieramy na nich głowę i udajemy chrapanie).
I choć straszny z niego psotek (łaskoczemy dziecko po plecach)
bardzo fajny ten mój kotek (przytulamy dziecko).
Pizza
Najpierw sypiemy mąkę (Przebieramy po jego plecach opuszkami palców obu dłoni)
i zgarniamy ją (brzegami obu dłoni wykonujemy ruchy zagarniające),
lejemy oliwę (rysujemy palcem falistą linię),
dodajemy szczyptę soli (lekko je szczypiemy)..
no… może dwie, trzy.
Wyrabiamy ciasto (z wyczuciem ugniatamy boki dziecka),
wałkujemy (wodzimy dłońmi zwiniętymi w pięści w górę i w dół),
wygładzamy placek (gładzimy plecy) i na wierzchu kładziemy:
pomidory (delikatnie stukamy dłońmi zwiniętymi w miseczki),
krążki cebuli (rysujemy koła),
oliwki (naciskamy palcem w kilku miejscach),
później … (dziecko samo wymyśla co dodajemy do pizzy),
posypujemy serem (szybko muskamy po plecach opuszkami palców obu dłoni)
i… buch! do pieca (Przykrywamy sobą dziecko i na chwilę pozostajemy w tej pozycji).
Wyjmujemy i kroimy: (Kroimy plecy brzegiem dłoni)
dla mamusi, dla tatusia, dla babci, dla brata
dla Matyldy… a teraz (dziecko wymyśla, dla kogo jeszcze będą kawałki pizzy).
Polewamy keczupem (kreślimy palcem na plecach linię z pętelkami)
i… zjadamy… mniam, mniam, mniam.
Lewa-prawa
Posmaruję prawą nogę, żeby poszła w długą drogę (masujemy nóżkę),
nakremuję lewą nogę, bo na jednej iść nie mogę (masujemy drugą nóżkę).
Twoją małą, prawą nóżkę wnet położę na poduszkę (kładziemy nóżkę na bok),
a dla twojej lewej nóżki mam masażyk na paluszki.
Pomasuję ci paluszki u twej małej, lewej nóżki (masujemy paluszki dziecka).
Prawa nóżka też je ma.
Kto je pomasuje? Ja! (zmieniamy nóżkę)
23.04 Dzisiaj o emocjach
Słowo “emocja” pochodzi od łacińskiego “e movere”, co znaczy “poruszać, w ruchu”. Emocje zawierają informacje dotyczące naszych potrzeb. Rozwinęły się one w toku ewolucji, umożliwiając nam ich zaspokajanie. Emocje są bardzo ważnym czynnikiem naszego życia i niezależnie od tego, czy tego chcemy, czy nie, odgrywają bardzo ważną rolę w naszym życiu. Rozmowa z dziećmi na temat emocji spełnia wiele funkcji. Przede wszystkim umożliwia dzieciom przyjrzenie się własnym uczuciom i powiązanie ich z konkretną sytuacją, co wzbogaca ich życiowe doświadczenie. Dodatkowo tłumaczy rzeczywistość w kategoriach podejmowanych przez ludzi decyzji i związanych z nimi konsekwencji. Częste poruszanie tematyki uczuć zwiększa ich świadomość w umyśle dziecka oraz poszerza słownik emocjonalny. Dzielenie się takimi doświadczeniami to dla młodego człowieka znakomity sposób zawierania znajomości i przyjaźni. Wspólne przeżywanie to sposób na poznanie czyjegoś charakteru i zrozumienie zasad rządzących relacjami międzyludzkimi. Wykonując ćwiczenia oraz uzupełniając karty pracy, dobrze jest omawiać z dzieckiem, kiedy pojawia się dany stan. Warto też podawać przykłady dotyczące naszego życia.Pytamy: jak myślisz, dlaczego ta Pani jest taka wesoła? Co jej się przytrafiło? A pamiętasz, jaki radosny byłeś ostatnio? Z czego się tak śmiałeś? (…) A ten chłopiec? Jaki jest? Masz rację, jest zły. Jak postać w bajce, którą wczoraj oglądaliśmy, prawda? Ciekawe, co tak zezłościło tego chłopca. Masz jakiś pomysł?
21.04 ćwiczymy małą motorykę i koordynację wzrokową- kolorujemy obrazek, wycinamy po linii a następnie przyklejamy puzzle na kartę. Do dzieła:)
16.04
dzisiaj ćwiczenia matematyczne dodawanie i odejmowanie. Dziecko koloruje paluszki, następnie liczy jaki jest wynik i zapisuje cyfrą lub odpowiednią ilością kropek lub kresek:)
14.04
Ćwiczeń rozwijających analizę i syntezę wzrokową nigdy za wiele, dlatego dziś karty dzięki którym dzieci będą mogły poćwiczyć wyszukiwanie różnic.
09.04
Propozycje ćwiczeń rozluźniających napięcie mięśniowe rąk, usprawniających czynności chwytno – manipulacyjne, usprawniających końce palców oraz doskonalących umiejętności grafomotoryczne, które można wykonać wraz ze swoimi dziećmi w domu, aby doskonalić umiejętności manualne.
Przykłady ćwiczeń rozluźniających napięcie mięśniowe rąk:
Malowanie form kolistych i falistych,
Wypełnianie kolorem całej powierzchni papieru,
Malowanie dużych konturów rysunków.
Przykłady ćwiczeń usprawniających czynności chwytno – manipulacyjne:
Zakręcanie, otwieranie słoików, pojemników,
Ćwiczenia zaciskania rąk w pięści,
Konstruowanie budowli z klocków,
Przesypywanie ryżu, kaszy, wybranie z ziarenek kolorowych piłeczek, guzików, kamyczków z użyciem łyżki.
Przykłady ćwiczeń usprawniających końce palców:
Stukanie czubkami palców
Nawlekanie koralików,
Wydzieranie z papieru zaplanowanych form,
Malowanie palcem, pęczkiem waty, piórkiem,
Lepienie z plasteliny, modeliny,
Przewlekanie sznureczków przez otwory np. w tekturce.
Przykłady ćwiczeń grafomotorycznych:
Wypełnianie kolorem rysunków,
Pogrubianie konturów,
Łączenie wyznaczonych punktów linią ciągłą,
Rysowanie szlaczków i kształtów literopodobnych oraz liter,
Prowadzenie linii między dwiema liniami, np. „wędrówka w labiryncie”.
02.04
w załączniku poniżej propozycje ćwiczeń oddechowych, wierszyki oraz koordynacja wzrokowa- mandala
26.III i 31. III Ćwiczenia doskonalące analizę i syntezę wzrokową
Ćwiczenie 1 Wyrabianie całościowego i szybkiego wzrokowego rozpoznawania obrazków (rozwijanie pamięci wzrokowej).
Zestaw obrazków przedstawiających rośliny, zwierzęta lub dowolne przedmioty codziennego użytku. Rodzic siedzi naprzeciwko dziecka. Pokazuje mu przez krótką chwilę obrazek, potem go chowa. Dziecko ma powiedzieć, co widziało na obrazku. Jeśli nie wie, to rodzic jeszcze raz pokazuje mu kartonik.
Ćwiczenie 2 Wyrabianie całościowego i szybkiego wzrokowego rozpoznawania obrazków.
Rodzic siedzi naprzeciw dziecka. Przez krótką chwilę pokazuje mu ilustrację i chowa ją. Dziecko ma za zadanie zapamiętać jak największą liczbę szczegółów znajdujących się na obrazku i umieć je wyliczyć.
Ćwiczenie 3 Rozwijanie spostrzegawczości oraz ćwiczenie koncentracji uwagi.
Rodzic układa przed dzieckiem serię obrazków. Opisuje słowami jeden z nich. Dziecko ma wybrać ten obrazek, który rodzic opisał.
Ćwiczenie 4 Kształtowanie umiejętności wzrokowego różnicowania bardzo podobnych obrazków.
Rodzic daje dziecku kilka par obrazków i poleca, aby ułożyło po dwa jednakowe razem. Dziecko tworzy pary. Na koniec należy sprawdzić, czy zadanie zostało wykonane poprawnie.
Ćwiczenie 5 Wyrabianie całościowego i szybkiego wzrokowego rozpoznawania obrazków (rozwijanie pamięci wzrokowej).
Rodzic kładzie przed dzieckiem obrazek pt. „Plac zabaw” i kartoniki przedstawiające różne przedmioty, między innymi takie, którymi dziecko może się bawić na placu zabaw. Zadaniem dziecka jest wyszukanie tych przedmiotów, które przydadzą mu się w czasie zabawy na placu.
Pomoce do ćwiczeń
———————————————————————————————————
24. 03 Temat, który dotyka nas wszystkich a najbardziej dzieci, które nie bardzo wiedzą jak odnaleźć się w tej sytuacji dlatego poniżej zamieszam bajkę terapeutyczną
„Jeżyk Bartek zostaje w domu”, autorstwa psycholog i nauczycielki języka polskiego Marty Mytko, to historia tytułowego Jeżyka, który z powodu wirusa musiał zostać w swojej norce. W bajce, jeżykowa mama wyjaśnia Bartkowi, czym jest wirus, który uniemożliwił pójście do leśnej szkoły, w jaki sposób się rozprzestrzenia oraz dlaczego podjęto decyzję o pozostaniu w norce. Wszelkie informacje, które w niej znajdziecie oparte są o zalecenia i wiedzę z zakresu profilaktyki koronawirusa. Polecam
Jeżyk-Bartek – klikamy w link
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
19. 03 Zabawy wspomagające integrację sensoryczną dziecka – wspólne zabawy rodzica z dzieckiem
Zabawa „Naleśnik”. Ciasno zawijamy dziecko w kołdrę (głowa musi pozostać na wierzchu). Dziecko ma za zadanie samo się rozwinąć. Można do zabawy wykorzystać koc, kawałek folii ochronnej.
Zabawa „Bitwa na pluszaki”. Układamy z poduszek dwa mury obronne. Kładziemy się za nimi na brzuchu i rzucamy w siebie miękkimi piłeczkami ,kulkami zgniecionego papieru lub zgniecionej gazety. Cały czas leżymy na brzuchu.
Zabawa „Przejście po wąskiej ścieżce”. Rozkładamy w zygzak sznurek lub skakankę i spacerujemy stopa za stopą. Można próbować również z zamkniętymi oczami i do tyłu.
Zabawa „Ścieżki sensoryczne”. Wyszukanie i wykorzystanie w domu różnych faktur sensorycznych np. skrawków materiałów, swetrów wełnianych, futrzanych elementów garderoby, włóczek. Układanie z nich ścieżki i wędrowanie po nich bosą stopą.
Zabawa „Części ciała”. Dziecko zamyka oczy a rodzic dotyka jego różnych części ciała. Dziecko zgaduje jak część ciała została dotknięta.
Przykłady ćwiczeń rozwijających percepcję słuchową dzieci:
- Zabawa „Co słyszysz?” – dziecko zamyka oczy i wsłuchuje się w odgłosy dobiegające z otoczenia, następnie mówi co usłyszało ( np. szczekanie pas, ćwierkanie ptaków, odgłos samochodu itp.)
- Zabawa „Kogo słyszysz” – dziecko zamyka oczy i słucha wypowiadających się osób w jego otoczeniu, rozpoznaje i nazywa kto mówił. Dla utrudnienia można zmieniać swój głos, specjalnie go zniekształcając.
- Zabawa dźwiękonaśladowcza „ Naśladujemy i powtarzamy”– słuchanie i powtarzanie różnych odgłosów np. stukania (stuk- puk), szczekanie psa, odgłosy jadącego pojazdu itp.)
- Zabawa „Jaki głos wydają zwierzęta?”- naśladowanie odgłosów zwierząt np. miauczenie kota ( miau- miau), szczekanie psa, żaby itp.
- Zabawa „Odgłosy natury”- naśladowanie odgłosów np. wiatru, burzy, deszczu, szelestu liści itp.
- Zabawa „Wystukaj tak jak ja”– naśladowanie ilości i tempa uderzeń, np. ołówkiem w stół, zaczynając od kombinacji 3-4 uderzeń
17.03 Rozwijanie sprawności manualnej – dziecko rysuje obrazki wg czytanej przez rodzica instrukcji
-Owalny brzuszek, cztery nóżki,
długa szyja, łepek, różki,
ogon, uszka, okiem mruga,
a na szyi grzywa długa,
na tułowiu plamek kilka:
oto żyrafa Filika
-Kwiatek
W środku koło, na nim płatek,
drugi płatek, trzeci płatek, czwarty płatek,
jeszcze kreska i jest kwiatek.
-To prostokąt i dwa kółka,
z przodu kwadrat, z tyłu rurka.
Warczy, prycha, więc już wiecie,
że to auto sobie jedzie.
-Małe kółeczko, (rysujemy głowę)
duże kółeczko(rysujemy tułów)
jedno ucho, drugie ucho (rysujemy dwa trójkąciki)
trzy wąsiki z lewej strony (rysujemy trzy wąsiki)
trzy wąsiki z prawej strony(rysujemy trzy wąsiki)
ogonek zakręcony (rysujemy ogonek)
i jest kotek tyłem odkręcony.
Zamieszczam pomysły na różne masy plastyczne, które świetnie rozwijają dłonie dziecka
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥